Gidilmemis Yerlerin Türküsü

Necip Tosun, Gidilmemis Yerlerin Türküsünde insan ruhunun gizlerine egilerek, bireyin zihninde, yüreginde akip giden hayatlari, duygu ve düsünceleri, olusumlari, birikimleri dislastirir. Ayrintilari incelikle hikaye eder, yürege dokunan insanlik hallerini öne cikarir. Öykü kisileri hayatla yüzlesirken kalici bir deneyimi de aktarmis olurlar. Necip Tosun, dissal olay ve eylemlerden cok, icsel serüvenlere egilir. Yasananlarin sonuclari, sevincleri, acilari, düs kirikliklari bu ic dünyaya yansir, birikir, kristallesir. Yasanamayanlarin özlemi, umudu, beklentileri ve muhayyilenin ucsuz bucaksiz ufuklari da burada yerini alir. Yogun, siir diline yakin, cagrisima yaslanan bu öykülerde ister güncel sorunlar anlatilsin ister toplumsal sorunlar, estetik degerler hicbir durumda göz ardi edilmez. Yönetmen, ressam, besteci, elestirmen, fotografci, hikaye anlaticilari gibi yazar ve sanatcilarin üretme sürecleri, sanat tartismalari öykülerin odaginda yer alir. Öykülerde eserlerin olusma anlari, yazma temrinleri, sanatci olma gayretleri hikaye edilir. Bu cevrenin insanlarinin yasadiklari problemler, hayat karsisindaki tavirlari anlatilirken hayati yorumlama pesindeki felsefeleri, anlayislari ve sanat-edebiyatin önerdigi cikis yollari tartisilir. Öyküler, müzik ortak vurgusuyla birbirine baglanir ve kitap sonucta tematik bir bütünlüge ulasir.